ZADZWOŃ +48 730 990 327
ZADZWOŃ +48 730 990 327
ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, to jedno z najczęściej diagnozowanych zaburzeń neurorozwojowych u dzieci. Choć objawy często łagodnieją z wiekiem, nie oznacza to, że zaburzenie całkowicie ustępuje. W rzeczywistości, u wielu osób symptomy ADHD utrzymują się przez całe życie, choć mogą przybierać inną formę.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) to zaburzenie neurorozwojowe, które często towarzyszy osobie przez całe życie. Choć objawy mogą ulegać zmianie wraz z wiekiem, nie oznacza to, że ADHD całkowicie ustępuje. Badania wskazują, że u około 60% osób zdiagnozowanych w dzieciństwie objawy utrzymują się w dorosłości.
W dorosłym życiu ADHD może manifestować się trudnościami w koncentracji, organizacji czasu, impulsywnością oraz wewnętrznym niepokojem. Dorośli z ADHD często zmagają się z problemami w pracy, relacjach interpersonalnych i codziennym funkcjonowaniu.
Warto również zauważyć, że ADHD u dorosłych może być trudne do zdiagnozowania, ponieważ objawy często są subtelniejsze niż u dzieci i mogą być mylone z innymi zaburzeniami, takimi jak depresja czy zaburzenia lękowe.
Objawy ADHD ewoluują w miarę dojrzewania jednostki. U dzieci dominują nadpobudliwość i impulsywność, które z wiekiem mogą ustępować miejsca trudnościom z koncentracją i organizacją. U nastolatków często obserwuje się spadek nadruchliwości, ale wzrost problemów z uwagą i impulsywnością.
W dorosłości objawy ADHD mogą przybierać subtelniejsze formy, takie jak chroniczne opóźnienia, trudności w zarządzaniu czasem czy problemy z utrzymaniem uwagi na zadaniach. Dorośli często doświadczają również wewnętrznego niepokoju zamiast fizycznej nadruchliwości.
Należy również zauważyć, że z wiekiem rosną wymagania intelektualne i społeczne, co może sprawić, że objawy ADHD stają się bardziej uciążliwe. Dorośli z ADHD mogą mieć trudności z zarządzaniem codziennymi obowiązkami, co wpływa na ich życie zawodowe i osobiste.
Przekonanie, że z ADHD się wyrasta, wynika z obserwacji zmniejszenia się niektórych objawów, takich jak nadruchliwość, w miarę dorastania dziecka. Jednakże, choć pewne symptomy mogą łagodnieć, inne, jak trudności z koncentracją czy impulsywność, często utrzymują się lub nawet nasilają w dorosłości.
Dodatkowo, brak świadomości na temat ADHD u dorosłych oraz niedostateczna diagnoza w przeszłości przyczyniają się do błędnego przekonania, że zaburzenie to dotyczy wyłącznie dzieci. W rzeczywistości, wiele osób dorosłych odkrywa, że ich trudności życiowe mają źródło w nieleczonym ADHD.
Warto również zauważyć, że ADHD u dorosłych może być trudne do zdiagnozowania, ponieważ objawy często są subtelniejsze niż u dzieci i mogą być mylone z innymi zaburzeniami, takimi jak depresja czy zaburzenia lękowe.
ADHD u dorosłych często pozostaje nierozpoznane, co wynika z subtelniejszych objawów oraz braku świadomości na temat tego zaburzenia w tej grupie wiekowej. Dorośli z ADHD mogą doświadczać chronicznego rozproszenia, trudności w organizacji, impulsywnych decyzji oraz problemów w relacjach interpersonalnych.
Nieleczone ADHD w dorosłości może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak obniżona samoocena, depresja, lęki czy problemy zawodowe, dlatego tak ważne jest zwiększenie świadomości społecznej oraz dostępności diagnozy ADHD i terapii dla dorosłych z ADHD
